Voor Lennie van Vugt is het werken aan een beeld het verwerken van indrukken. Wanneer ’t er is , roept ’t zelf weer herinneringen op en associaties. Het verhalende blijft zich herhalen. Wanneer je afbeeldingen ziet -ze beschikt over mooi materiaal – zou je wel eens verrast kunnen worden door de feitelijke afmetingen van de beelden. Je hebt de indruk dat het gaat om klein fragiel werk. Het blijkt manshoog, want daar houdt ze van.

Vormen en betekenissen ontstaan uit een ‘dialoog met het materiaal’ meestal is dat metaal of hout, waarbij allerlei metalen  haar voorkeur hebben, omdat het zich met behulp van vuur zacht laat maken en vormen en eenmaal afgekoeld weer hard wordt. Haar belangrijkste inspiratiebron is de rijkdom die ze aantreft in de natuur. Meer nog dan door de enigszins vanzelfsprekende, niet te evenaren en dus onbereikbare schoonheid van de natuur, raakt ze echter geboeid door de formele aspecten van de materiele verhoudingen tussen de natuur en de mens.